فکر بچه دار شدن…
مشوق های فرزندآوری در کشورهای پیشرفته باعث شده است زوج های جوان بدون نگرانی از قطع شدن حقوق یا احتمال از دست دادن شغل شان به بچه دار شدن فکر کنند.
تلاش کشورهای پیشرفته برای نجات از بحران کاهش جمعیت
همزمان با صنعتی شدن کشورهای توسعه یافته، افزایش رفاه و سلامت، بروز مشکلات عاطفی میان خانواده ها، گسترش فمنیسم، رواج همجنس بازی و… سبب شد نظام خانواده آسیب ببیند و به تبع آن فرزندآوری به شدت کاهش یابد. اوایل دهه 70 میلادی کشورهای پیشرفته از آینده جمعیتی خود نگران شدند و برای نجات از سالخوردگی جمعیت تدابیری اتخاذ کردند؛ اما مردم تمایل چندانی به تحمل بار خانواده و فرزندان نشان نمی دادند. کشورهای غربی برای جبران کاهش جمعیت، مهاجرت پذیری را آغاز کردند؛ اما این بار تغییر ترکیب نژادی کشورشان، باعث نگرانی آنها شد. در نتیجه دوباره به اتخاذ سیاست های حمایت از فرزندآوری (Child benefit) برآمدند که به دلیل رسوخ برخی عقاید همچون بی اعتقادی به خانواده، به سختی نتیجه می دهد.
آیا افزایش جمعیت باعث بیکاری و فقر است؟
در کشوری مانند چین اگر تعداد افراد را تقسیم بر مساحت زمین کنیم متوجه می شویم، ایران چندین برابر چین ظرفیت دارد. کشوری مانند چین چگونه می تواند اداره شود و به یکی از کشورهای صادر کننده انواع و اقسام کالاها تبدیل شود اما ایران با داشتن پتانسیل های بیشتر نمی تواند؟! از سویی دیگر کشور چین چه میزان مشکل اشتغال دارد؟ هیچ مشکلی ندارد و آن وقت موضوع اشتغال در کشور چین حل شده تر از ایران است و معضل بیکاری گریبان گیر این کشور نشده است. این در حالی است که ایران با کنترل جمعیت خود نتوانسته مشکل اشتغال را حل کند.
با این اوصاف، مسئله اشتغال ارتباطی با جمعیت ندارد و نمی توان مدعی شد که افزایش جمعیت، بیکاری و فقر را سبب می شود. مولفه های متعدد دیگری چون نوع تربیت نیروی انسانی، نحوه مدیریت، میزان سرمایه گذاری و میزان بهره وری از جمله مواردی هستند که بر میزان اشتغال زایی اثر دارند که بر میزان اشتغال زایی اثر دارند و جمعیت تنها یکی از مولفه های اشتغال است؛ بنابراین نمی توانیم جمعیت را عامل بیکاری و فقر بدانیم.
پرجمعیت ترین کشور جهان؛ بالاترین نرخ رشد اقتصادی
حدود 15 درصد رشد اقتصادی چین در سالهای 1982 تا 2000 ناشی از تغییرات ساختار سنی جمعیت بوده است. پرجمعیت کشور جهان یعنی چین با حدود یک و نیم میلیارد جمعیت، بالاترین نرخ رشد اقتصادی را هم در جهان داشته است.
تلاش رژیم صهیونیستی برای افزایش جمعیت
رشد جمعیت رژیم صهیونیستی حدود 3 درصد است؛ در حالی که ایران نرخ 8/1 درصد را تجربه می کند. در رژیم صهیونیستی، شعار «فرزند کمتر، زندگی بهتر» را باور ندارند؛ نه به دلیل نیاز فعلی شان به جمعیت؛ بلکه چون فرزندآوری را وظیفهای شرعی می دانند.
در عقاید آنان، ازدواج نکردن و نیز بچه دار نشدن با وجود استطاعت مالی و جسمی، گناه شمرده می شود. زنان یهودی برای انجام وظیفه مادری، از بسیاری از مراسم مذهبی معاف می شوند. ساکنان رژیم صهیونیستی، پذیرفته اند که هر خانوداه باید حداقل چهار فرزند داشته باشد. میزان اولاد و پرداختی به کارمندان بالاست و باعث کاهش انواع و اقسام مالیات ها می شود؛ حتی کارمندان بازنشسته ای که فرزند بیشتری دارند، حقوق بازنشستگی بیشتری می گیرند.
کاهش جمعیت، طرحی استکباری برای غارت منابع
روژه گارودی، فیلسوف مسلمان فرانسوی در مخالفت با نظریه انفجار جمعیت و معضل منابع غذایی می گوید: بمب جمعیتی، حیله ای برای تعمیق بهره کشی است. وی خطاب به غرب می افزاید: آنچه خطرناک است، رفتار دیوانه وار شماست که پنج قرن است بر جهان تحمیل کرده اید؛ نخست از طریق استعمار و سپس صندوق بین المللی پول.
به جای حمله به فکر تغییر نسل در ایران باشید
برژینسکی سیاست مدار کهنه کار آمریکایی در مصاحبه ای با روزنامه وال استریت ژورنال درباره نحوه برخورد با ایران چنین می گوید: از فکر کردن به حمله پیش دستانه علیه تاسیسات هسته ای ایران بپرهیزید و گفت و گوها را با تهران حفظ کنید. بالاتر از همه، بازی طولانی مدت را انجام دهید؛ جون زمان و آمارهای جمعیتی و تغییر نسل در ایران به نفع رژیم کنونی نیست.
روزنامه وال استریت ژورنال، گفت و گو با برژینسکی، مارس 2009
پس باید به مسئله ای که این چنین واکس و تامل سیاست مدار آمریکایی را در پی داشته است به دقت توجه کرد و نباید از آن غافل شد. وقتی این سیاست مدار با تجربه، تا این حد از کاهش موالید، خرسند و به نتایجش امیدوار است، نباید از آن غفلت ورزید و برای نجات کشور سستی کرد.
افشای پشت پرده کنترل جمعیت در جهان سوم
هنری کسینجر، استراتژیست پرنفوذ آمریکایی -که یهودی و صهیونیست است- در یادداشت محرمانه خود به رئیس جمهور وقت، جرالد فورد نوشت: «نظریه مالتوس که پیش بینی کرده بود غذا برای جمعیت جهان کافی نخواهد بود، کاهش جمعیت جهان سوم را مساله امنیت اتازونی (امپراتوری آمریکا) به شمار آورده است.»
وی در تحقیق خود به این نتیجه رسیده بود که به طور خاص درباره سیزده کشور باید سیاست کاهش جمعیت در پیش گرفته شود که هفت کشور از آنها کشورهای اسلامی و کشورهای دارای اقلیت های بزرگ مسلمان مانند هند هستند. نتیجه این تحقیق کسینجر (nssm-200) تا سال 1990 ممنوع الانتشار بود.
روند فزاینده رشد جمعیت جهانی بر خلاف امنیت ملی آمریکاست
پروژه های مطالعاتی مربوط به امنیت ملی ایالات متحده آمریکا، روند فزاینده رشد جمعیت جهانی را بر خلاف امنیت ملی این کشور دانسته و اقناع رهبران کشورها را اعمال سیاست های کاهش جمعیت و موالید ضروری دانسته است. در سیاست های فرا ملی امنیت ملی ایالات متحده، حداقل خطر افزایش جمعیت کشورهای در حال توسعه، افزایش سطح توقعات عمومی از دولت و به دنبال آن، ترغیب آن دولت ها برای افزایش قیمت نفت عنوان شده است که به شدت بر اقتصاد کشوری نظیر آمریکا، تاثیر سو دارد.
روند فزاینده رشد جمعیت جهانی بر خلاف امنیت ملی آمریکاست
هنری کسینجر در سال 1990 میلادی (1368-1369 شمسی) در مقاله ای نوشته بود: در ده سال آینده افزایش چشمگیر جمعیت مسلمان، بزرگترین خطر برای آمریکا خواهد بود و آمریکا باید برای جلوگیری از این خطر با همکاری صادقانه و خالصانه حکومت های کشورهای اسلامی، اقدامات گسترده ای به عمل آورد و در همه کشورهای اسلامی استفاده از ابزارها و داروهای کنترل کننده جمعیت رواج پیدا کند.
منظور کسینجر از همکاری صادقانه و خالصانه حکومت های کشورهای اسلامی اجرای برنامه های کنترل جمعیت بود.
